کد مطلب:34052
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:14
آيـه 23 سوره انعام مي گويد : مشركان , سابقه شرك خود را در روز قيامت انكارمي كنند در حالي كـه وضـع روز قـيـامـت و مشاهده حسي حقايق طوري است كه هيچكس به خوداجازه نمي دهد سـخـنـي بر خلاف بگويد , به علاوه از بعضي آيات ديگر چنين استفاده مي شود كه آنها روز قيامت صريحا به شرك خود اعتراف مي كنند و هيچ حقيقتي را كتمان نمي كنند ؟
در پاسخ اين سئوال دو جواب مي توان گفت : نخست اينكه در روز قيامت مراحلي وجود دارد , در مراحل نخستين مشركان خيال مي كنند مي توانند با دروغ گفتن ازكيفرهاي الهي رهايي يابند لذا طبق عادت ديرينه خود متوسل به دروغ مي شوند , ولي در مراحل بعد كه مي فهمند روزنه اي براي فـرار از ايـن طريق وجود ندارد به اعمال خود اعتراف مي كنند , درست مانند افراد مجرمي كه در آغـاز بـازجـويـي هـمه چيز حتي آشنايي با دوستان خود را انكار مي كنند , اما هنگامي كه اسناد و مدارك جرم به آنها ارايه مي شود مي بينند جاي انكار نيست اعتراف مي كنند . ديـگـر ايـنـكـه آيه 23سوره انعام در مورد كساني است كه واقعا خود را مشرك نمي دانند همانند مـسـيـحـيـان كـه قـائل بـه خدايان سه گانه اند و در عين حال خود را موحد مي پندارند اينها در روزقيامت قسم ياد مي كنند كه ما موحد بوده ايم ولي به زودي به آنها مي فهمانند كه آنها در باطن جزء مشركان بودند .
تفسير نمونه ج 5 ص 187
مكارم شيرازي - ناصر و ديگران
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.